چرا درگیری میان مجلس و دولت ادامه دارد؟ | دودی که به چشم مردم می‌رود

به گزارش شهرآرانیوز؛ از زمان آغاز‌به کار مجلس یازدهم، نه‌تن‌ها شاهد همکاری چندانی میان دولت و مجلس نبوده‌ایم، بلکه اختلافات میان این دو نهاد اثرگذار در کشور، تیتر همه رسانه‌های داخلی کشور بوده است. گاه این اختلافات و درگیری‎ها به‌حدی اوج گرفته است که مقام معظم رهبری شخصا به مسئله ورود پیدا کرده و با انذار به نمایندگان مجلس و دولتمردان، خواستار رفع این اختلافات و درگیری‎ها به نفع مردم شده‌اند. اما شواهد موجود حاکی از آن است که گویی تا پایان دولت حسن روحانی، اختلافات میان مجلس و دولت ادامه خواهد داشت.

 

مصوبه ضدبرجامی مجلس علی‌رغم مخالفت صریح دولت و زمزمه‌های رد کلیات بودجه پیشنهادی دولت از جانب مجلس، تنها نمونه‎هایی از اوج‌گیری اختلافات میان دولت و مجلس است. اما این اختلافات چقدر مبتنی‌بر نظرات کارشناسی و تخصصی و چقدر مبتنی‌بر اختلاف نظر‌های سیاسی با نظر به انتخابات ریاست‌جمهوری‌۱۴۰۰ است؟ برای بررسی بیشتر این موضوع سراغ علی ظفرزاده، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و نماینده مردم مشهد در مجلس ششم، رفته‌ایم.

اختلافات مجلس با دولت در موضوعات مختلف از‌جمله در بحث متأخر بودجه‌۱۴۰۰ که زمزمه‌های رد کلیات آن به گوش می‌رسد، در چه بستری قابل تحلیل است؛ آیا صرفا اختلاف نظری کارشناسانه و تخصصی است یا اقداماتی در‌جهت هموار‌کردن مسیر انتخابات ریاست‌جمهوری آتی برای خود و حتی خیزی بلندی برای تغییر نظام ریاستی به پارلمانی؟

 

ظفرزاده در پاسخ به این پرسش شهرآرا گفت: «نیت‌خوانی از کنش‌های سیاسی نمایندگان مجلس شاید چندان کار درستی نباشد، اما می‌توان روند اتفاقات سیاسی پیوسته و به‌خصوص گفته‌های مستمر آنان در نطق‌های پیش از دستور، چه رئیس و هیئت‌رئیسه مجلس و چه سایر نمایندگان را در‌کنار یکدیگر بررسی کرد و بعد به‌عنوان تکه‌های یک پازل که در‌کنار هم کامل می‌شوند، به این نتیجه رسید که مجلس یازدهم از زمان شروع به کارش، بنای همکاری با دولت را نداشته است. این دیگر نیت‌خوانی از کنش نمایندگان مجلس نیست، بلکه رویه‌ای است که شاهد آن هستیم.

 

در شرایطی که مردم و خیرخواهان انتظار این را داشتند که با‌توجه‌به تحولاتی که در عرصه بین‌المللی رخ داده است، از‌جمله پیروزی بایدن در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا با نگاهی متفاوت به برجام، کشمکش‎ها با اتمام دولت ترامپ پایان یابد، به‌خصوص در مشکلاتی که او آن‎ها را ایجاد یا تشدید کرده است نظیر تحریم گسترده همه‌جانبه علیه دولت و شخصیت‌های حقوقی و حقیقی ایران، مجلس راه متفاوتی را کاملا برخلاف نظر دولت طی کرد؛ حال آنکه معیشت روزمره مردم در‌اثر تحریم‌های آمریکا به دشواری افتاده است.

 

اکنون نیز می‌بینیم که درباره بودجه سال‌۱۴۰۰، به نام مردم و دغدغه معیشت آنان، ساز مخالف می‌زنند و زمزمه‎هایی برای رد کلیت آن وجود دارد. اصلاح بودجه دولت در مجلس، امری منطقی و یک روال عادی و همیشگی است و مجلس معمولا بین ۱۰ تا ۱۵‌درصد بودجه پیشنهادی دولت را اصلاح می‌کند. اما سابقه نداشته است که مجلس، کلیات بودجه را به‌کلی رد کند. شرایط موجود نشان می‌دهد هدف مجلس همانند ماه‌های گذشته، تضعیف دولت است تا با ادامه این روند، در انتخابات‌۱۴۰۰، ریاست‌جمهوری را نیز از آن خود کنند.»

این فعال سیاسی اصلاح طلب همچنین در پاسخ به این پرسش که ادامه اختلافات و درگیری‎ها میان مجلس و دولت چه پیامد‌های منفی‌ای برای مردم به دنبال دارد، گفت: «پیامد همه این اختلافات میان دولت و مجلس این است که کمر مردم می‌شکند و آنان هستند که اسیر فقر و فلاکت می‌شوند. بار ناشی از نرخ بیکاری، فقر و تورم بر دوش مردم است، وگرنه مقامات و مسئولان اعم از نمایندگان مجلس و دولتمردان، آسیبی از این وضعیت نمی‌بینند، چون امکانات و خدمات برای آنان به بهترین شکل فراهم است و مشکلی در این زمینه ندارند.

 

دعوا‌های سیاسی باید میان احزاب در‌جریان باشد و نه میان دولت و مجلس؛ مجلس و دولت که نباید همانند یک حزب عمل کنند. این بحث‌های سیاسی و نقد‌های مطرح باید میان احزاب در جریان باشد تا از خلال آن، برنامه‌های پیشنهادی هر حزب برای شرایط موجود مشخص و مطرح شود، اما وظیفه دولت و مجلس این است که به دور از این درگیری‌های سیاسی، در همکاری و تعامل سازنده با یکدیگر مشکلات مردم را حل کنند. ادامه این وضعیت و تشدید درگیری‎ها میان دولت و مجلس بسیار خطرناک است. مشارکت ۲۰ تا ۳۰‌درصدی در انتخابات برای نظام خطرناک است و باعث شکاف و فاصله میان ملت و دولت می‌شود و باید جبران شود.»

ظفرزاده در پایان درباره چشم‌انداز روابط مجلس و دولت تا زمان انتخابات ریاست‌جمهوری‌۱۴۰۰، گفت: «آنچه از مجلس یازدهم تا‌کنون دیده‌ایم، به نظر من تنها خشم، غضب و برخورد قهرآمیز با دولت است. متأسفانه من در این مجلس روال کارشناسی نمی‌بینم. اگر مجلس یازدهم تا پایان دوره فعالیتش همین مسیر را دنبال کند، نه‌فقط دولت دوازدهم، بلکه دولت آتی نیز دچار مشکلات بسیاری خواهد شد، مگر آنکه دولتی از جنس نمایندگان کنونی مجلس باشد. اگر چنین دولتی سر کار باشد، همین نمایندگان به مذاکره با آمریکا و نشستن پشت یک میز با این کشور هم رأی می‌دهند.»